Nie znam osobiście prezesa Sądu Rejonowego w Olsztynie, aktywnego członka gremium podającego się za KRS. Nie wiem zatem jakim był dzieckiem. Obserwując jednakże jego obecne poczynania myślę, że musiał być dzieckiem rozbrykanym, niesfornym, nawet nieco nieznośnym.
Co wolno jednak małemu Maciusiowi nie wypada dorosłemu Maciejowi, zaś prezesowi Maciejowi Nawackiemu jest wręcz zabronione i to pod groźbą kary przewidzianej przez Kodeks karny.
Niewątpliwie pan prezes Nawacki uważa się za kogoś niesłychanie inteligentnego, wręcz przebiegłego. Co więcej podejrzewam, że we własnym mniemaniu uchodzi za człowieka bardzo dowcipnego. W zasadzie nie sposób nie zgodzić się z panem prezesem.
Bardzo oryginalne są dowcipy pana prezesa Macieja.
A to wezwie policję na własnych sędziów.
A to poskarży się do Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych na ujawnienie list poparcia do krs.
A to radośnie przyzna, że tak bardzo siebie samego lubi, że aż potwierdził to na karcie zgłoszeniowej do krs.
A to wróci na jeden dzień z urlopu, tylko po to, żeby o 6.30 zmienić zarządzenie swego zastępcy i wysłać je w try miga do kancelarii Sejmu.
Oj dowcipny jest pan prezes sądu ze stolicy Warmii.
A po pracy, zrelaksowany siada do komputera i na Twiterze dokazuje, śmieszy, tumani, przestrasza.
Nie chciałbym psuć dobrego humoru pana prezesa. Pozwolę sobie tylko na dwie uwagi na marginesie.
Przywiązani do własnej niezawisłości i prawdziwej niezależności wymiaru sprawiedliwości nie mają deficytów intelektualnych.
Po drugie, jak nikomu innemu, Panu Panie prezesie Macieju Nawacki warto zadedykować stare polskie przysłowie: Nosił wilk razy kilka, ponieśli i wilka.
Ale nie chcę przeszkadzać, proszę bawić się dalej. Kosztem sędziów własnego sądu, kosztem Wymiaru Sprawiedliwości, kosztem nas wszystkich.
Zupełnie jak w kultowej komedii mistrza Barei.
Czas na puentę. Nie zasługuje Pan na lekceważenie. Co to, to nie. Przyjdzie czas oceny. Może nie będzie wesoło, ale będzie zgodnie z prawem i poczuciem przyzwoitości.
Okiem Sędziego 